Yangından mal kaçıran insanlar gibi aceleci, telaşlı ama kontrolsüz yaşıyoruz. Ne yapıyoruz belli değil. Herkeste bir koşturmaca, bir hız deliliği... Yürürken uçuyor, otomobilde kuduruyor, konuşurken ayarlarımızın dışına çıkıyoruz. Yok, ne yapsak kendimiz olamıyor, huzuru yakalayamıyoruz. Oracıkta, biliyoruz, herkes biliyor ama çıldırmış zamanın yabancılaşmış insanları olarak ona ulaşabilecek erdemlerden gün geçtikçe uzaklaşıyoruz. Elimizden kaçırdıkça gergin, öfkeli, tahammülsüz, kudurgan davranıyoruz. Biz, bu çılgın zamanın lanetlenmiş insanları, mutluluktan anbean uzaklaşıyoruz. Matematik öğrenmek istemeyen çocuklara matematiği sevdirmeye çalışan zavallı, idealist öğretmenin tanıyacağı çaresizlik gibi, mutluluğu masalların sonlarında hatırlıyoruz çocuklarımızla.
